[sajedi7273]

دریچه میترال که دارای دو دهانه می باشد، بین دهلیز چپ و بطن چپ قلب قرار گرفته است و راه ارتباطی بین آن‌ها است. به طور طبیعی دهانه‌های این دریچه، طی انقباض بطن چپ به وسیله تارهای نگه‌دارنده، محکم بسته نگه داشته می‌شوند.


در هنگام انقباض دهلیز چپ، دریچه مزبور باز می‌شود و خون وارد بطن چپ می‌گردد و در موقع انقباض بطن، که خون وارد عروق بدن شده و به گردش درمی آید، این دریچه بسته می‌شود.

پرولاپس دریچه میترال شایع‌ترین ناهنجاری دریچه‌ای قلب محسوب می‌شود. علت اصلی این حالت کاملا مشخص نیست، اما به نظر می‌رسد با زمینه ارثی ارتباط داشته باشد. این اختلال در زنان شایع‌تر از مردان می‌باشد. پرولاپس دریچه میترال هنگامی اتفاق می‌افتد که موقع انقباض بطن چپ، یک یا هر دهانه دریچه میترال به سمت دهلیز چپ باز شوند.



انواع افتادگی دریچه میترال

افتادگی به دو صورت اولیه و ثانویه وجود دارد:

افتادگی اولیه به واسطه ضخیم شدن یک یا هر دو دهانه دریچه مشخص می‌شود. اثرات دیگر آن شامل فیبروز سطح دهانه دریچه، نازک یا طویل شدن تارهای نگهدارنده و باقیمانده‌های فیبرین روی دهانه می‌باشد.

در نوع ثانویه، دهانه‌ها ضخیم نمی‌شوند، بلکه علت افتادگی وارد شدن صدمه ایسکمیک (توسط کاهش جریان خون در نتیجه بیماری عروق کرونر) به عضلات نگهدارنده دریچه‌ی متصل به تارهای نگهدارنده و یا تغییر عملکرد در میوکاردیوم است.

افتادگی ثانویه ممکن است ناشی از وارد شدن آسیب به ساختار دریچه طی انفارکتوس میوکاردیال حاد، بیماری روماتیسم قلبی، یا (بزرگ شدن بطن چپ قلب) باشد.



عوامل افزایش دهنده خطر

وجود کاردیومیوپاتی، تب روماتیسمی یا بیماری عروق کرونر



علائم پرولاپس دریچه میترال

اکثراً بدون علامت است، ولی علائم غیراختصاصی مانند منگی، خستگی، کوتاهی تنفس، احساس سبکی سر هنگام برخاستن، درد سینه، تپش قلب، سرگیجه و اضطراب دیده شده است . هر چند ممکن است این علائم هیچ ربطی به بیماری نداشته باشند، اما در بعضی اشخاص مبتلا به پرولاپس دریچه میترال دیده می‌شوند.
تحقیقات نشان داده که اختلال افتادگی دریچه قلب همراه با نشانه‌هایی نظیر تپش شدید قلب و درد قفسه سینه، در سنین جوانی بیشتر رخ می‌دهد

تشخیص پرولاپس دریچه میترال

پزشکان با استفاده از معاینه قلب و گوش دادن به صداهای قلب آن را تشخیص می‌دهند و برای تأیید آن از اکوکاردیوگرافی استفاده می‌کنند.



درمان پرولاپس دریچه میترال

اگر شما یا یکی از اعضای خانواده‌تان دارای علایم پرولاپس دریچه میترال باشید، حتما به پزشک مراجعه کنید.

اکثر بیماران مبتلا به اختلال خفیف نیاز به درمان خاصی ندارند، ولی جهت جلوگیری از عفونت قلب در هنگام جراحی و یا کشیدن دندان باید از آنتی بیوتیک مناسب استفاده نمایند.

اما در صورتی که علایم ایجاد شود پزشک می‌تواند برای درمان درد، اختلال ریتم قلبی و یا سایر عوارض دارو تجویز کند. بعضی از این داروها عبارتند از:

- بتا بلوکرها جهت کاهش ضربان قلب

- آسپیرین

- رقیق کننده‌های خون مانند وارفارین یا کومادین که از انعقاد خون جلوگیری می‌کند.



درمان‌های جراحی عبارتند از:

- ترمیم دریچه (Valve repair)

- تعویض دریچه (Valve replacement)

رژیم غذایی و ورزش برای بیماران پرولاپس دریچه میترال

رژیم خاصی نیاز نیست. میزان مصرف مایعات را در حد معمول حفظ کنید. در مورد بعضی علایم نظیر تپش قلب، قطع مصرف کافئین و الکل ممکن است سودمند باشد.

پیاده روی آرام به طور منظم برای مبتلایان به تپش قلب توصیه می‌شود.



عفونت دریچه قلب

از جمله مواردی که ممکن است دریچه قلب را دچار عفونت کند، قرار گرفتن آیودی در رحم زنان است.

افراد مبتلا به این اختلال مستعد سکته قلبی نیستند، ولی معمولا در بیان حالات خود اظهار تنگی در قفسه سینه و آندوکاردیت عفونی (التهاب پوشش داخلی قلب به ویژه در ناحیه دریچه‌های قلبی) را نیز دارند.



منیزیم و سلامت قلب

پنهان ماندن کمبود منیزیم، می‌تواند باعث ناراحتی‌های زیادی از جمله کاهش راندمان و توانایی کار، سردردهای میگرنی، درد قلب، گرفتگی ماهیچه پا و انگشت شست پا و عضله شکم شود.

از آنجا که سلول‌های بدن از طریق هورمون‌های استرس، منیزیم بیشتری مصرف می‌کنند، مقدار کافی این ماده معدنی به ویژه هنگام استرس مهم است.

ورود مقدار کافی منیزیم در بدن، برای سیستم قلب و گردش خون مفید است و از آن محافظت می‌کند. اما کمبود این ماده معدنی، وضعیت قلب را به مخاطره می‌اندازد. مصرف کافی منیزیم به طور میانگین 300 تا 400 میلی گرم است و بدن می‌تواند کمبودهای کوتاه مدت را از طریق دسترسی به ذخایر منیزیم موجود در اسکلت تامین کند.



رژیم غذایی برای حفظ قلب

خوردن غذاهای سرشار از میوه، سبزی، حبوبات و لبنیات کم چرب می‌تواند به حف0سلامت قلب کمک کند.

لوبیا و منابع کم چرب پروتئین و به خصوص انواع ماهی می‌تواند خطر بیماری‌های قلبی را کاهش دهد. محدود کردن مصرف چربی‌ها هم در این زمینه اهمیت زیادی دارد.

با افزایش وزن، بافت چربی افراد نیز بیشتر می‌شود و این اضافه وزن می‌تواند خطر بیماری‌های قلبی را زیاد کند.