[parisaaaa]

باید توجه داشت که این عادت بخشی از تکامل طبیعی کودک بوده و از دوران جنینی در رحم مادر آغاز می‌شود. با این حال اگر این عادت به مدت طولانی ادامه پیدا کند، می‌تواند منجر به مشکلاتی در دندان‌ها و فرم صورت شود.
اگر عادت قبل از ۶ سالگی (قبل از رویش دندان‌های دائمی) ترک شود، این حالت به خودی خود برطرف می‌شود، بنابراین اگر کودک شما تا قبل از ۶سالگی انگشت خود را می‌مکد، بهتر است او را برای ترک عادت تحت‌فشار قرار ندهید، ولی اگر این عادت بعد از این سن ادامه پیدا کند، بر اثر قرار گرفتن طولانی‌مدت انگشت در دهان، فاصله‌ای بین دندان‌های پیشین دو فک ایجاد خواهد شد و برای رفع این مشکل نیاز به درمان ارتودنسی خواهد بود.

راه‌های برطرف کردن عادت


اولین اقدام برای برطرف کردن این حالت صحبت کردن با کودک است و بهتر است به او بگوییم که مکیدن انگشت موجب نازیبا شدن دندان‌ها و صورت او می‌شود. می‌توان برای کاهش لذت کودک از مکیدن انگشت، از یک چسب زخم روی انگشت استفاده کرد. همچنین پوشیدن دستکش یا استفاده از بانداژ در طول خواب به عنوان یادآور می‌تواند موثر باشد. با کودک نباید به گونه‌ای برخورد شود که او احساس کند این روش‌ها جنبه تنبیهی دارد و باید بداند که فقط برای کمک به او در جهت ترک عادت است.
در صورت موثر نبودن این روش‌ها، مراجعه به متخصص ارتودنسی جهت استفاده از دستگاه‌های داخل دهانی ضروری است. هدف کلی از این دستگاه‌ها ممانعت از تماس انگشت با مخاط کام بوده و معمولا دارای قسمت‌های فلزی است که به صورت تمام وقت در جلوی کام قرار می‌گیرد. باید یادآوری کرد که استفاده از این دستگاه‌ها هنگامی موفقیت‌آمیز است که کودک تمایل به ترک عادت داشته، اما توانایی انجام آن را ندارد. این دستگاه‌ها علاوه بر ترک عادت می‌توانند به تصحیح سریع‌تر ناهنجاری فکی و دندانی نیز کمک کنند. در ضمن طی استفاده از این دستگاه‌ها رعایت هر چه بهتر بهداشت دهان ضروری است