[soleymanha]

انواع گرافت رباط صلیبی قدامی (ACL) :

بررسی انواع گرافت رباط صلیبی قدامی : معمولا افراد که دچار پارگی یا آسیب رباط صلیبی قدامی (ACL) می شوند تحت جراحی به نام بازسازی رباط صلیبی قدامی (ACL) قرار می گیرند. این جراحی در صورتی توصیه می شود که پارگی کامل باشد، فرد جوان بوده و از لحاظ فیزیکی سالم باشد.

نمای آرتروسکوپیک ACL

زمانی که تصمیم به جراحی گرفته می شود، باید مشخص گردد که از چه نوع گرافت (Graft) رباط صلیبی استفاده شود. گرافت ACL بافتی است که برای بازسازی رباط جدید استفاده می شود. بازسازی ACL توسط گرافت های مختلفی قابل انجام است که عبارتند از:
اتوگرافت (Autograft) :

استفاده از بافت های خود بیمار جهت ترمیم که بهترین و رایج ترین انتخاب جهت بازسازی بخصوص در جوانان می باشد. مطالعات نشان داده اند که پیوند های اتوگرافت معمولا موفق تر می باشند در نتیجه در دهه های اخیر استفاده از این روش در بیماران مسن تر نیز افزایش یافته است.

برای استفاده از بافت اتوگرافت ۳ گزینه اصلی وجود دارد:

انواع اتوگرافت

تاندون همسترینگ :

بعد از تاندون پاتلا شایع ترین گرافت، اتوگرافت تاندون همسترینگ می باشد. در این گرافت تاندون های گراسیلیس (Gracilis) و سمی تندینیوس (Semitendinosus) دولایه یا سه لایه شده و سپس به عنوان گرافت استفاده می شوند. گرافت تاندون همسترینگ برای بیمارانی که فعالیت کمتری دارند مناسب است. این گرافت نسبت به گرافت تاندون پاتلا مخصوصا در ورزشکاران حرفه ای با میزان شکست بیشتری مواجه می شود.

گرافت تاندون همسترینگ

پاتلا-تاندون پاتلا-تیبیا (bone-patella-bone):

بعد از تاندون همسترینگ رایج ترین گرافتی که استفاده می شود یک سوم میانی تاندون پاتلا می باشد. دو انتهای تاندون پاتلا استخوانی بوده که کمک می کند بعد از جراحی ترمیم سریع تر صورت گرفته و همچنین بافت در جای خود محکم تر قرار بگیرد. بازسازی ACL با اتوگرافت تاندون پاتلا بهترین انتخاب برای ورزشکاران حرفه ای و بیماران جوان می باشد.

گرافت تاندون پاتلا

تاندون چهار سر ران:

اتوگرافت دیگری که می توان برای بازسازی ACL استفاده نمود تاندون چهار سر ران می باشد. از این گرافت در تعداد کمی از بیماران استفاده می شود. یک سوم میانی تاندون چهار سر ران (با یا بدون بخش استخوانی از استخوان پاتلا) در این گرافت استفاده می شود.



گرافت تاندون چهار سر ران
آلوگرافت (Allograft) :

در این روش از بافت اهدایی از جسد استفاده می شود. کاهش مدت زمان جراحی و کاهش تعداد و طول برش های جراحی از مزایای استفاده از بافت آلوگرافت می باشند.شانس بیشتر پارگی مجدد و خطر انتقال برخی بیماری های عفونی از عوارض آلوگرافت می باشد.

دکتر مهران سلیمانها:

متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت