جراحی برای کشیدن پوست

در سنین ۳۵ سالگی، اولین نشانه‌ها و چین و چروک‌های پیری روی صورت نمایان می‌شوند. در حالی‌که بسیاری از زنان و مردان بر این باورند که پیر شدن پوست اجتناب‌ناپذیر است، ولی با روش‌های بسیاری می‌توانید از ایجاد چین و چروک پیشگیری کنید.

عوامل مؤثر بر پیری پوست

نور خورشید یکی از عواملی است که چین و چروک را افزایش می‌دهد. کرم‌های ضد آفتاب علاوه بر اینکه مانع از ایجاد چین و چروک می‌شوند، احتمال ابتلا به سرطان را نیز کاهش می‌دهند.
سیگار برخی پژوهش‌ها نشان می‌دهند که دود سیگار باعث تخریب کلاژن و الاستین می‌شود. پوست افراد سیگاری نازک‌تر و چین و چروک‌های آن ۴۰ درصد بیش از سایرین است.
خواب کافی ؛خواب ناکافی موجب چین و چروک در پوست می‌شود و میزان کورتیزول را افزایش می‌دهد. (هورمونی که موجب شکسته شدن سلول‌های پوست می‌شود). خواب کافی باعث می‌شود که هورمون رشد افزایش یابد و چین و چروک‌ها کم شوند.
خوابیدن روی پوست؛برخی از روش‌های خوابیدن موجب ایجاد چین و چروک در صورت می‌شود. بهترین روش خوابیدن، به پشت است. خوابیدن به صورت دمر و یا روی پهلوها، چین و چروک روی چانه و گونه را افزایش می‌دهد.
مصرف ماهی؛ ماهی بخورید؛ به خصوص ماهی قزل‌آلا. ماهی‌ها منبع عالی از اسیدهای چرب و امگا ۳ هستند. اسیدهای چرب ضروری، پوست را تغذیه و جوان می‌کنند و چین و چروک را کاهش می‌دهند. سویا به بهبود فتوژن‌های آسیب‌دیده پوست کمک می‌کند. در مطالعه اخیر که در مجله تغذیه به چاپ رسید، آمده است که مصرف چای سبز، روغن انگور و گوجه‌فرنگی، ساختار پوست را بهبود می‌بخشد و پس از شش ماه آن‌را محکم می‌کند. در مطالعه‌ای که سال ۲۰۰۶ در مجله تغذیه به چاپ رسید، پژوهشگران دریافتند که کاکائو حاوی مقادیر بالایی از فلاوانول‌ها است که از تخریب پوست ناشی از نور خورشید محافظت می‌کنند و گردش خون بهبود می‌یابد و پوست را نرم و حساس می‌کند.میوه و سبزیجات حاوی مقادیر بالایی آنتی اکسیدان هستند. آنتی‌اکسیدان‌ها با رادیکال‌های آزاد مبارزه می‌کنند و موجب جوان و درخشان شدن پوست می‌شوند.

استفاده از مرطوب‌کننده‌ها
مرطوب‌کننده‌ها و کرم‌های ضد چروک، رطوبت پوست را تامین می‌کنند و به راحتی خطوط و چروک‌ها را از بین می‌برند. شستن بیش از حد پوست صورت چربی و رطوبت طبیعی پوست را از بین می‌برد. برای شستن پوست از صابون‌ها و پاک‌کننده‌های ملایم استفاده کنید.مطالعات نشان می‌دهند مواردی که در ادامه به آن اشاره خواهم کرد می‌توانند چین و چروک‌ها را کاهش دهند. بسیاری از انواع محصولات مراقبت از پوست حاوی مواد زیر هستند.

آلفاهیدروکسی اسید (AHA)
این اسید که در اکثر میوه‌ها وجود دارد، بر لایه سلول‌های مرده پوست تاثیر می‌گذارد. ضمن کاهش خطوط ریز و چین و چروک‌های اطراف چشم، موجب تحریک تولید کلاژن می‌شود.رتینوئیدها و ویتامین A به طور موضعی چین و چروک را از بین می‌برند و بدون هیچ عارضه جانبی همچون سوزش پوست و حساسیت هستند. تحقیقات در مورد اسید اسکوربیک و ویتامین C نشان می‌دهد که این ویتامین موجب تولید کلاژن می‌شود و از پوست در مقابل صدمات ناشی از اشعه‌های UVA و UVB محافظت می‌کند و قوی‌ترین ماده برای از بین بردن چین و چروک‌ها است. حال اگر با همه پیشگیری‌ها نیاز دارید که جوان‌تر شوید می‌توان با استفاده از مرطوب‌کننده‌ها چین و چروک‌های ریز را به طور موقت بهبود داد لایه‌بردارها، میکرودرم ابریشن و پیلینگ از روش‌های مؤثر در بهبود چین و چروک سطحی هستند. چین و چروک عمیق‌تر با تزریق بوتاکس در نواحی خط پیشانی و اطراف چشم بهبود می‌یابد. این روش، روش مؤثر و سریعی است، ولی موقتی است. ولی با تکرار آن با فواصل ۴ تا ۶ ماه بسته به بیمار، می‌توان اثرات درازمدت آن را به دست آورد تزریق ژل‌ها که به عنوان فیلرها (پرکننده) مطرح هستند. برای پر کردن چین و چروک‌های اطراف لب‌ها و چشم و خط اخم مؤثر هستند.

حتی برای بهبود ظاهر دست‌ها، ایجاد گونه و برجسته کردن لب‌ها می‌توان استفاده کرد. امروزه ترکیبات هیالورونیک اسید بهترین انواع ژل‌ها هستند این ترکیب با بدن سازگار است و احتمال جابجایی و حساسیت ندارند این ژل باعث تحریک کلاژن‌سازی شده و بیمار خود متوجه می‌شود که پس از طی ۶ الی ۹ ماه پس از تزریق در حالی که ژلی وجود ندارد عمق چین‌ها بهبود یافته و به طور مثال بیماری که در مرحله اول برای وی ۲ عدد ژل تزریق شده، پس از ۶ الی ۹ ماه که برای تزریق مجدد مراجعه می‌کند میزان کمتری از ژل را نیاز دارد.

روش‌های فوق روش‌های سریعی هستند و افراد پس از استفاده از این روش‌ها می‌توانند به سرکار خود بروند، اما روش‌های دیگر مثل لیزر و جراحی نیاز به مدت بیشتری برای ترمیم پوست و ظاهر شدن نتیجه دارد. انواع لیزرها برای بهبود قوام پوست و رفع چین و چروک استفاده از روش‌های جایگزین به عنوان مرحله آخر درمان چین و چروک‌ها قرار گرفته است. هم هزینه بالا و هم عوارض احتمالی باعث شده که افراد از روش‌های غیرجراحی بیشتر استفاده کنند. در این روش فرد تحت بیهوشی عمومی در موارد نادری تحت بی‌حسی موضعی قرار می‌گیرد. مرحله بعدی، جراح برشی را (معمولا نزدیک گوش) ایجاد می‌کند و پوست را می‌کشد و در برخی موارد حتی مقدار چربی زیر پوست و درون بافت‌ها و گاه مقداری از پوست بیمار را بر می‌دارد. با این کار بافت‌های پوست محکم می‌شوند. در نهایت پزشک خط برش را بخیه می‌زند. برش معمولا در امتداد خط موها و یا در منطقه‌ای از صورت انجام می‌شود که به طور طبیعی بعد از عمل جراحی بتوان آن‌را مخفی کرد که دیده نشود. انجام این عمل چند ساعت طول می‌کشد و معمولا بیمار بعد از یک روز از بیمارستان، مرخص می‌شود. این جراحی به روش‌های گوناگون صورت می‌گیرد، ولی معمولا پزشکان از روش جراحی اندوسکوپیک استفاده می‌کنند.

اقدامات قبل از عمل جراحی
ترک سیگار قبل از جراحی یکی از ضروریات است، زیرا اثرات جدی بر جریان خون می‌گذارد و می‌تواند موجب سیاه شدن قسمت‌هایی از پوست به علت نرسیدن خون کافی به آن ناحیه شود. بهتر است وزن خود را کاهش دهید، زیرا کاهش وزن پس از عمل جراحی می‌تواند منجر به ایجاد چین و چروک محدود در پوست شود. از مصرف آسپرین و یا داروهای حاوی آسپرین قبل از عمل جراحی خودداری کنید؛ چرا که احتمال خونریزی را طی عمل جراحی افزایش می‌دهد. اگر مشکل قلبی، ریوی و یا فشار خون دارید، قبل از عمل، تمامی آنها را بررسی و کنترل کنید. در مورد مصرف قرص‌ها و داروها حتما با پزشک معالج خود مشورت کرده و با فردی از اقوام و یا دوستان خود به بیمارستان بیائید چرا که هفته اول بعد از جراحی، به فردی نیاز دارید تا در خانه از شما مراقبت کند. تمام داروهایی را که به صورت ثابت مصرف می‌کنید، همراه خود به بیمارستان ببرید. این موضوع بسیار مهم است و پزشک معالج باید مطلع باشد که شما چه داروهایی استفاده می‌کنید. پزشک باید بیماری‌های قبلی شما را بررسی کند و مطمئن شود که در سلامت کامل هستید. حتی گاهی لازم است که بستگان شما فرم رضایت عمل را پر کنند. قبل از اینکه این فرم را امضا کنید، به طور کامل تمام اطلاعات آن‌را بخوانید و در خصوص مشکلات و خطرات بالقوه با پزشک مشورت کنید. بافت‌هایی که در طول عمل از صورت برداشته می‌شوند، به آزمایشگاه فرستاده شده و بقیه بافت‌ها دور ریخته می‌شوند.

 در بیمارستان
همانطور که گفتیم، جراحی از ناحیه تمپورال مو با یک برش کوچک در مقابل گوش و زیر انحنای نرمه آغاز می‌شود. بسته به وسعت عمل جراحی معمولا بیمار بین یک تا سه روز در بیمارستان بستری می‌شود. بعد از عمل بالشتک‌های نرمی در اطراف صورت بیمار و همینطور لوله‌های پلاستیکی (احتمالا) در زیر پوست او قرار داده می‌شود تا باقی‌مانده خون و سایر مایعات از زیر پوست خارج شود. پرستاران، فشار خون، نبض و درجه حرارت بیمار را به طور منظم چک می‌کنند و هر گونه تغییر رنگ پوست را به پزشک گزارش می‌دهند. بیمار باید سر خود را صاف نگه‌دارد و از سرفه کردن، دولا شدن و زور زدن خودداری کند. اگر هم زمان عمل جراحی پلک نیز انجام شده باشد، چشم‌ها پوشیده خواهد بود. در ۴۸ ساعت اولیه، بیمار حداکثر تورم را خواهد داشت که معمولا برای کاهش تورم از کمپرس و باندهای سرد استفاده می‌شود. ممکن است کمی درد هم داشته باشد که برای کاهش آن نیز مسکن به صورت تزریق و یا قرص به او داده می‌شود.

 پس از عمل، در خانه
ممکن است صورت و گردن بیمار تا چند هفته بی‌حس باشد و حتی این بی‌حسی مدت بیشتری طول بکشد. در خانه نیز باید اقدامات احتیاطی رعایت شده و از خم شدن و یا بلند کردن اجسام سنگین حداقل تا دو هفته خودداری شود. تا دو هفته بعد از عمل نیز باید از سیگار کشیدن و نوشیدن الکل و مصرف دخانیات اجتناب کرد. از روز سوم و یا چهارم بعد از جراحی به آرامی می‌تواند موهای خود را بشوید و آنها را با سشوار خشک کند. بخیه‌ها معمولا با توجه به وسعت عمل جراحی بین ۵ تا ۱۰ روز کشیده می‌شوند. دولا شدن، زور زدن و یا خم شدن پس از عمل جراحی می‌تواند منجر به خونریزی‌های جزئی شود. کبودی‌ها نیز معمولا دو الی سه هفته بعد از عمل محو می‌شوند. همانند سایر عمل‌ها ممکن است تا دو الی سه هفته پس از جراحی احساس خستگی و ضعف داشته باشید. از لوازم آرایشی نیز تا سه هفته نباید استفاده کنید و تا یک ماه بعد از انجام حرکات ورزشی ، مثل ایروبیک و … خودداری ورزید. پس از یک ماه به تدریج می‌توانید ورزش‌هایی مثل شنا را آغاز کنید که خود این ورزش‌ها می‌توانند در بهبودی زخم‌ها موثر باشند. علاوه بر بی‌حسی صورت ممکن است به طور بالقوه تا مدت‌ها بی‌حسی گوشی، به ویژه در جنبه‌های خلفی داشته باشید.

عوارض احتمالی
درست مثل تمامی جراحی‌های دیگر که تحت بی‌هوشی عمومی انجام می‌شوند، خطرات قلبی و ریوی وجود دارد. آزمایش‌های قبل از عمل به همین منظور انجام می‌شود تا خطر عوارض جراحی را کاهش دهد. جریان خون در صورت زیاد است و به همین دلیل زخم‌ها پس از جراحی به زودی التیام می‌یابند. جراح در طول عمل جراحی خونریزی را کنترل می‌کند، ولی اگر خونریزی شدید باشد و خون زیر پوست باقی بماند، احتمالا پس از جراحی لازم است به منظور کنترل آن مجددا تحت جراحی قرار بگیرید. اگر خونریزی کم باشد، موجب برجسته شدن پوست می‌شود که معمولا این برجستگی‌ها با ماساژ ملایم و گذشت زمان تا چند هفته پس از عمل جراحی رفع می‌شوند. اگر چه عفونت غیر معمول است، اما می‌تواند ایجاد شود و مشکلاتی را در بهبود زخم به وجود بیاورد.

برای جلوگیری از احتمال عفونت، معمولا به بیمار آنتی‌بیوتیک تجویز می‌شود. اگر عفونت رخ دهد و وارد جریان خون شود، گاهی لازم است برای درمان در بیمارستان بمانید و عفونت با آنتی‌بیوتیک‌های داخل وریدی درمان شود. اگر در طول عمل هر نوع شواهدی از احتمال ابتلا به هر پس وجود داشته باشد، عمل جراحی باید متوقف شود. حین جراحی ممکن است اعصاب و بافت‌های صورت آسیب ببینند و یا بی‌حسی گوش یا گردن به وجود آید. اگر چه جریان خون در پوست خوب است، ولی گاهی اوقات (به خصوص در افراد سیگاری) بعد از عمل جراحی، در جریان خون تداخل ایجاد می‌شود و این امر موجب از بین رفتن پوست و گاهی حتی نیاز به پیوند پوست می‌گردد. دود سیگار خطر از بین رفتن پوست و بافت و تاخیر در التیام زخم‌ها را در پی خواهد داشت. گاه آسیب به عضلات و اعصاب صورت می‌تواند موجب فلج شدن و یا اسپاسم بافت‌ها شود. ریزش مو، جای زخم و لخته شدن خون در وریدهای قلب و ریه (در موارد نادر) از دیگر عوارض است.

دکتر سیمین ابراهیم‌زاده متخصص پوست و مو،زیبایی

زیباشـو دات کام